dinsdag 27 oktober 2009

The Knight’s tour / Lunar Distance


De Hallen Haarlem
Grote Markt 16
2011 RD Haarlem.

22-10-2009

The Knight’s tour is een tentoonstelling van zes kunstenaars. Deze tentoonstelling is te vinden in De Hallen in Haarlem. Deze Groepstentoonstelling bestaat uit de Kunstenaars: Nina Canell ( Zweden), Roger Hiorns ( United Kindom) , David Jablonowski ( Denemarken), Christina Mackie ( United Kindom), Navid Nuur ( Nederland) en Jenifer Tee ( Nederland).

Bron: www.webregio.nl

Voor deze tentoonstelling hebben alle kunstenaars zich één vraag gesteld: Wat is een object en hoe kunnen wij deze herkennen? Voor de kunstenaars staat het maakproces centraal. Ook de verschillenden materialen staan centraal in deze expositie. De materialen zijn of heel waardevol (zoals edelstenen), of organische (zoals hersenen) of juist heel arm( zoals gips en klei). De waarde van de expositie is dan ook terug te vinden in het maakproces en de materialen. Dit zorgt ervoor dat de verbeelding van de bezoeker voor op word gesteld. De kunstwerken zijn hedendaags en zorgen ervoor dat je, je eigen fantasie goed moet gebruiken.

Dagje Haarlem

Op weg naar Haarlem. Ik ben nog nooit eerder in Haarlem geweest en besloot daar maar is een dagje heen te gaan. In de trein kwamen de gedachten in me op dat daar misschien wel een Museum te vinden is waar moderne kunst word geëxposeerd. Aangekomen op de grote markt zie ik een heel mooi oud gebouw met daar opgeschreven Moderne Kunst. In dit museum moest wel hedendaagse kunst geëxposeerd worden. Eenmaal binnen in het gebouw bleek dit ook zo te zijn en bleek er een expositie te zijn van zes hedendaagse opkomende kunstenaars. Doordat ik een student ben koste de entree mij maar € 2,50,-. Ik besloot om boven te beginnen en zo door naar beneden te lopen. Op de bovenste verdieping werden foto’s geëxposeerd van stoelen die bedoeld zijn voor in de natuur en daardoor zo minimalistisch mogelijk zijn vormgegeven. Deze foto’s maakte op mij niet erg veel indruk omdat het net leek dat de kunstenaar de poten van de stoelen er af heeft gehaald om deze vervolgens in verschillenden posities te fotograferen. Het zag er makkelijk en snel uit en ik ben zelf van mening dat kunst iets is waar veel aandacht en tijd aan besteed moet worden. Ik was erg snel uitgekeken op de foto’s en besloot om een film te gaan bekijken in het daarvoor gemaakte theater.

In de film liet een man een stapel foto’s zien van familie rituelen, met het hele gezin aan het eten, met het gezin aan het wandelen enz. Omdat er nergens duidelijk bijgeschreven was wat de kunstenaar met zijn kunst bedoelde was het allemaal erg onduidelijk. Na een tijdje begon ik te begrijpen dat het gaat om jou gevoel bij deze foto’s. Het maakte bij mij een warm gevoel los en ik kreeg heimwee naar me ouderlijk huis. Na deze film besloot ik verder te lopen naar een andere expositie ruimte. In deze ruimte stond een ventilatie buis gemaakt van karton. Deze buis leiden naar een film waar te zien was hoe een zebra langzaam leeg liep en daardoor steeds platter er uit kwam te zien.

Bron: http://www.lissongallery.com/#/artists/ceal-floyer/

In deze ruimte was ook een kunstwerk te zien van Ceal Floyer. Dit kunstwerk bestond uit een verzameling van hedendaagse spulletjes die dagelijks gebruik worden. Zo stond daar op een lamp, een gedeelte van een elektrische tandenborstel, paracetamol, een knoopje van een jas, het stokje van een bellenblazer. . .

Ik vond dit kunstwerk erg leuk, omdat ik het interessant vind dat Ceal Floyer in zo’n klein stukje toch kan laten zien wat dagelijkse gebruiksvoorwerpen zijn van de hedendaagse westerse mens. Ik herkende materialen die ik in mijn dagelijks leven wel eens voorbij zie gaan.

Ik besloot om één verdieping lager te gaan. Op deze verdieping werd ook een ventilatie buis van karton geëxposeerd. Nadat ik deze voor de tweede keer zag besloot ik te gaan bekijken welke kunstenaar dit heeft gemaakt en wat de gedachten erachter was. Nadat ik alle bordjes op deze verdieping had gelezen en daardoor de hele expositie op deze verdieping had gezien, ben ik er niet achter gekomen wat er met dit kunstwerk word bedoeld. Nergens kon ik iets vinden over de gedachten achter de kartonnen ventilatie buis.

Op de begaande grond was de grootste expositie ruimte van het museum. Het was een hele grote mooie ruimte met in het midden grote zuilen. In deze ruimte werden veel verschillenden kunstwerken tentoongesteld. Zo ook een halve watermeloen van Nina Canell.



In deze halve watermeloen was een box geplaatst waar een geluid uit kwam dat door volwassen oren niet meer te horen is. De gedachten hier achter was dat de ruimte onzichtbaar en onhoorbaar werd gevuld. De gedachten achter dit kunstwerk was het gene wat mij erg aansprak. Ik vind het interessant dat zij op deze manier de ruimte probeerde te vullen.



Midden in expositie ruimte was een pilaar ingebouwd met een toren die gemetseld is van oase stenen. Daarnaast lag een rood gehaakt kleed op de vloer. Ook vroeg ik mij bij dat kleed af: is dit nou kunst?? Is een rood gehaakt kleed dat op een speelse manier is neergelegd kunst dat waardig genoeg is om geëxposeerd te worden?? Blijkbaar wel. Ik besloot nadat ik alles een beetje bekeken had maar weer uit het museum te gaan. Toen ik uiteindelijk de deur achter mij dicht deed en buiten weer in de koude regen stond was ik met mijn gedachten nog in het museum. Niet dat de expositie nou zoveel indruk op mij had achter gelaten, maar meer met het idee is dit nou de kunst van NU?? Is dit de kunst waar ik mijn zelf voor open moet stellen??

Bron: www.NavidNuur.nl

Ondanks dat ik de expositie niet goed begreep ben ik toch blij dat ik naar binnen ben gegaan. Ik denk dat ik op deze manier de hedendaagse kunst beter kan gaan begrijpen.


Door: Eline Stevens.
Datum: 22-10-09.
Docent: Liesbeth Reevers.
Vak: Hedendaagse Kunst. TDK